adgallery

ΝΙΚΟΣ ΤΡΑΝΟΣ | Crimen Majestatis (Ένας Μικρός Βασιλοκτόνος)

10.01.07 - 24.02.07


"400 παρά 4 νεκροκεφαλές", 2006, γλυπτό από πορσελάνη,123 X 13 X 13 εκ.

























Με την δουλειά του αυτή ο Τρανός, με επιμέλεια εγκλείστου, θέτει το ζήτημα της σχετικότητας του χρόνου που μέσω της εργασίας στην φυλακή στοχεύει να μεταβάλλει τον βίαιο, αγαλήνευτο, απερίσκεπτο κρατούμενο σε εξάρτημα που θα παίξει τον ρόλο του με απόλυτη ακρίβεια. Ένα αποτελεσματικό φάρμακο ενάντια στις εκτροπές της φαντασίας του* .
Σαράντα πορτραίτα ανθρώπων διαπλεκομένων με τον Νόμο και την Τάξη (εγκληματιών, δικαστών, αστυνομικών, διαδίκων) παρμένα όλα από δημοσιευμένα ρεπορτάζ πραγματικών γεγονότων. Και τα σαράντα πορτραίτα είναι ζωγραφισμένα με ανεξίτηλο, όπως και οι πράξεις τους, μαύρο μελάνι και "αθάνατη" χρυσή κορνίζα, στο πίσω μέρος ατομικών δελτίων αξιολόγησης δημοσίων υπαλλήλων. Σε όλες τις φυλακές, η χρήση παρόμοιων δελτίων, επιτρέπει στον διευθυντή, τους αρχιφύλακες, τους ιερωμένους των φυλακών, στον δάσκαλο, τον γιατρό και τον χαφιέ να σημειώνουν τις παρατηρήσεις τους για την συμπεριφορά κάθε κρατουμένου. Ανάμεσα στα σχέδια συναντούμε δύο πιθηκοειδή, αναφορά στον χαμένο παράδεισο, τον Αδάμ και την Εύα.

Στην έκθεση υπάρχουν επίσης μια μακέτα ενός ριφιφί και η προσομοίωση της σε πραγματικές διαστάσεις (400x400x80 cm) από χαρτόνι συσκευασίας, ένα κελί κράτησης, επίσης σε πραγματικές διαστάσεις (220x160x160 cm) από το ίδιο υλικό. Μέσα στο τελευταίο υπάρχουν σπόροι φρούτων, άγονες εκσπερματώσεις, τηλεκάρτες (μονάδα συναλλαγής στις φυλακές με αξία ισοδύναμη των 50€). Στους τοίχους βρίσκονται ζωγραφισμένα περιστρεφόμενα ανάγλυφα που στοχεύουν στην καλλιέργεια τοπικής και χρονικής αστάθειας (Τα ανάγλυφα αυτά χρησιμοποιήθηκαν σαν μέσον βασανισμού στον Ισπανικό εμφύλιο).

Την έκθεση συμπληρώνουν ένα πρόσωπο και 400 παρά τέσσερις νεκροκεφαλές από πορσελάνη που αναζητούν την εύθραυστη σχέση τους, ενώ μια σιλικονούχα μπάρμπι είναι έτοιμη για όλα. Ταυτόχρονα είκοσι παλιές καρέκλες από τα σκουπίδια της Αθήνας επαναφέρουν το ζήτημα του αστικού περιθωρίου μέσα από την εξαφάνιση μιας μεσαίας τάξης που ανθούσε πριν μερικές δεκαετίες.

Στο video room της γκαλερί, παρακολουθούμε έναν άνδρα και μία γυναίκα να δακρύζουν, ενώ συγχρόνως μεγαλώνουν τα γένια του άντρα - τα δύο πρόσωπα είναι ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

* Μισέλ Φουκώ : Επιτήρηση και Τιμωρία, η γέννηση της φυλακής
 

image gallery