19.11.11 - 14.01.12
Στον 1ο όροφο της γκαλερί εκτίθενται μια σειρά σχεδίων με μολύβι. Ο τόπος, η ιστορική του διαδρομή και η σύγχρονη κοινωνία βρίσκονται την ίδια στιγμή παρόντα σε ολόκληρη την δουλειά της Λοϊζίδου. Οι πλαγγόνες της του τέλους της δεκαετίας του ’80 – μορφές ανάμεσα στις παιδικές κούκλες, την οικειοποίησή τους από τον Hans Bellmer και τα αρχαία ειδώλια – έγιναν το 2003 ακέφαλα υφασμάτινα γυναικεία σώματα που ανθίστανται, με βουβή αξιοπρέπεια, στις επιπτώσεις της πραγματικότητας και συνδιαλέγονται με την ουμανιστική παράδοση της τέχνης του 20ου αιώνα. Οι φόρμες των γλυπτών της γλίστρησαν στο χαρτί και δουλεμένες με την πυκνή γραφή του μαύρου μολυβιού κατοίκησαν οικείους χώρους στην σειρά των σχεδίων με τίτλο Ασφυκτικά τοπία. Στα έργα της έκθεσης αυτής η Λοϊζίδου διασταυρώνει τις κοινωνικές και πολιτισμικές αναφορές της παλαιότερης δουλειάς της με τις φόρμες των γλυπτών και την πυκνή γραφή των σχεδίων.
Στον 2ο όροφο της γκαλερί η καλλιτέχνις παρουσιάζει μια εγκατάσταση. Από την μιά ένα σκοτεινό δωμάτιο και από την άλλη ένα μικρό έργο στον τοίχο, που απεικονίζει το εσωτερικό του δωματίου κάποιου αστικού σπιτιού, μάλλον στα περίχωρα της Ρώμης. Τα παράθυρα και η πόρτα στέκουν ανοιχτά στον ηλιόλουστο κήπο μέσα στον οποίο διακρίνονται αρχαίοι κίονες. Αυτό το αρχαίο παιχνίδι του φωτός με το σκοτάδι, του εσωτερικού κόσμου με τον εξωτερικό, της αδιέξοδης συνθήκης με την ελπίδα αποτελεί το θέμα όλης της εγκατάστασης της Λοϊζίδου. Η μιά πλευρά του δωματίου περιέχει εγκιβωτίσμένο ένα άνοιγμα «χτισμένο» με χάρτινα τούβλα. Παρ’ ότι η διέξοδος προς το έξω είναι αποκλεισμένη από το βλέμμα, το φως διαπερνά το χάρτινο υλικό επιτρέποντας την ελπίδα.
Διάρκεια έκθεσης: 19 Νοεμβρίου 2011 – 14 Ιανουαρίου 2012
image gallery